اثر استفاده از نانوذرات بر مواد تغییرفازدهنده

امروز منابع انرژی روبه کاهش نهاده‌اند و تأمین انرژی هزینة بسیار بالایی دارد. این در حالی است که نیاز به انرژی نیز روند فزاینده‌ای داشته و تأمین این تقاضا تنها با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و یا روش‌های بهینه‌سازی برای مصرف انرژی میسر است. ذخیرة انرژی در مواقع کم‌باری و بهره‌گیری از آن به‌هنگام اوج بار نیز از دیگر روش‌های عدم فشار به منابع سوخت و کاهش هزینه‌های نصب تجهیزات جدید جهت تأمین انرژی است. از جمله روش‌های ذخیرة انرژی استفاده از مواد تغییرفازدهنده است که می‌توانند در مواقع کم‌باری انرژی حرارتی را در خود ذخیره کنند تا در مواقع پرباری به سیستم بازپس دهند. این مواد انواع متنوعی دارند، اما عموماً نقاط ضعف مهمی چون ضریب هدایت حرارتی پایین دارند که نرخ جذب و آزادسازی انرژی را کند می‌کند و حتی می‌تواند توجیه‌پذیری استفاده از آنها را زیر سئوال ببرد. در عین‌حال چون سازوکار ذخیره‌سازی انرژی در این مواد به شکل گرمای نهان است، هرچه این مقدار افزایش یابد، استفاده از مادة تغییرفازدهنده نیز مقبول‌تر خواهد شد. در این مقاله به بررسی تأثیر استفاده از نانوذرات با محوریت نانولوله‌های کربنی و نانوالیاف‌های کربنی بر تغییر این خواص و بهبود آنها پرداخته شده است.